"Wiesz, temu jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie. Bez reszty. Chciałabym być z nim i podróżować z nim, i czekać na niego wtedy, kiedy nie mógłby mnie ze sobą zabierać."

~ Edward Stachura

Reposted from

mountaingirl

Reposted from

mountaingirl via

hormeza

Reposted from

youbastard via

justmine

Reposted from

hormeza via

molly

są tylko dwie opcje: odejść na zawsze lub zostać jak zawsze. stojąc między jednym a drugim jest jeszcze więcej bólu, niż gdyby się wybrało. mówiąc słowami Nosowskiej: s toję w bolesnym szpagacie pomiędzy 'zostaję', a zuchwałym raczej - 'nigdy więcej'.

Reposted from

zabka via

molly

Niepokój, niepokój, niepokój. Przychodzi nieproszony.

Podskórnie wyczuwam sztorm, zanim nadzejdzie. Milczę. Nie mówię nic. W kościach wiem, że tym razem to będzie ostatni raz, kiedy będę mogła to przełknąć.

Nie tak to sobie wyobrażałam. Jestem więżniarką poprzednich doświadczeń i kalek.

Papieros za papierosem. To wcale nie jest ta iskra, której potrzebuję- a jednak.

Reposted from

hormeza via

saudade

Reposted from

headlikeahole

"I nie myślę o tobie cały czas, ale kiedy już to robię, to zastanawiam się dla..."

I nie myślę o tobie cały czas, ale kiedy już to robię, to zastanawiam się dlaczego.
Reposted from

nacpanaasoup

Właściwie od zawsze mnie to nurtowało, czy mamy prawo rezygnować z miłości, która nam się przytrafiła, bo okoliczności nie takie, bo czas niewłaściwy, bo miejsce nieodpowiednie.

— Magdalena Majcher

Reposted from

nacpanaasoup

Nie chcę rozmawiać. Chcę się przytulić i czuć, że jest dobrze, bo nie zrobiłam nic złego i mogę żyć dalej z tym, bo nic złego się nie stało.

Czuję jakieś wewnętrzne piętno. Traumę. Muszę mieć cały czas dowód na to, że jestem dobra taka jaka jestem. Znam ludzi po 20lat i dalej muszę mieć od nich co jakiś czas deklarację. ‘’Ale lubisz mnie? Ale jestem w porządku? Ale taką mnie lubisz?’’. Albo non stop przeprosiny. ‘’Przepraszam, że zapytałam’’, ‘’przepraszam, że piszę’’, ‘’przepraszam, że dzwonię’’, ‘’i w ogóle przepraszam, że wpadłam byłam akurat w okolicy’’. Przepraszam za wszystko. Najchętniej zaczynałabym tak każdą rozmowę. ‘’Hej, przepraszam, że piszę ale chciałam zapytać co u ciebie, bo jesteś dla mnie ważna ale jak to cię nie obchodzi to przepraszam za tę wiadomość’’.

Mogłabym tak w nieskończoność. Read More »

Reposted from

zabka via

saudade

"Bo kiedy człowiek nic nie może, to zawsze może się jeszcze oszukać."

Bo kiedy człowiek nic nie może, to zawsze może się jeszcze oszukać.
Reposted from

skydelan

— gdzie się podział romantyzm?

— gdzie się podział romantyzm ?
— przysypały go ubrania, zrzucane w pośpiechu gdy szukamy pocieszenia w łóżkach nieznajomych .

Reposted from

ankss

(...) wszystko, co mam jest w nim zakochane.

Reposted from

majkey

"- Widzisz(...) tak to jest, że nawet ludzie bardzo sobie bliscy potrafią się ..."

- Widzisz(...) tak to jest, że nawet ludzie bardzo sobie bliscy potrafią się ranić, choć tego nie chcą.
- To w takim razie dlaczego się ranią?
- Bo są zmęczeni, bo najpierw zareagują, a potem pomyślą...
- Nigdy bym nie zranił kogoś, kogo kocham - powiedziałem zdecydowanie.
- Głupstwa opowiadasz - powiedziała spokojnie - właśnie dlatego mogłoby ci się to zdarzyć, że kochasz. Jeżeli ktoś jest ci obojętny, nie masz powodów do dbałości, do zabiegania, do troski. Nie popełniasz błędów, bo się nie angażujesz.
Reposted from

nacpanaasoup

Czasem trzeba kogoś z zewnątrz, by otworzył nam oczy. Kogoś, kto nie będzie uwikłany w naszą historię i emocje. Zresztą patrząc z dystansu, można ocenić sytuację bardziej obiektywnie i zadziałać trafniej. Z daleka widać więcej.

— Agata Przybyłek

Reposted from

nacpanaasoup via